dokładnie. moja mama przyszła w połowie i nie byłam w stanie powiedzieć jej, o czym właściwie jest ten film.

Są filmy których nie ogląda się dla wartkiej akcji, rozbudowanej treści czy nagłych zwrotów akcji. Dla mnie film jest piękny bo jego niespieszny rytm, niesamowity klimat i ukryty przed pierwszym spojrzeniem sens urzeka mnie niesamowicie.

Zgadzam się, reżyser raczej wiedział co robi. Szybszy bieg wydarzeń nie zgrywałby się z sielankową scenerią i specyficznymi postaciami. Po prostu do tego filmu trzeba się odpowiednio nastroić.

Film słaby, zalzoyciel tematu mial racje. Mylil sie zas tradycyjnie lizardcos tam, gdyz malo widzial i ejst nędzny. Filmu nie polecam.

Nie no! Ciebie to się akurat tutaj nie spodziewałem! xD
Ty to zawsze znajdziesz sposób, żeby się jeszcze gdzieś móc do kogoś przyczepić! xD

PS
Jeśli się poczujesz urażony, to nie niszcz już tego tematu tylko pisz przy "Łowcy ..." - po co rozbijać fora wszystkich znanych nam filmów?

Zgadzam się z założycielem tematu. Film beznadziejnie nudny i o niczym, mało nie zasnęłam.. ;p stanowczo nie polecam.

niestety się zgadzam. ja bym wyłączyła ten film, gdyby nie Jeremy Irons.

No pewnie, że Wam się nie podobał. To nie jest film dla wielbicieli "Avatara" albo "To nie tak jak myślisz, kotku". Hahahah

Jasne. To film dla osób, które widziały 10 filmów i mają niewygórowany gust.

Nie - to film dla tych, którzy potrafią docenić Sztukę (duża litera zamierzona), jaką kino powinno być. Film tego pokroju zdarza się raz na wiele lat, czasami są to wielkie hity kinowe (jak np. "Ojciec Chrzestny"), innym razem filmy niszowe, jak to właśnie dzieło Bertolucciego - nie przeznaczone dla masowego odbiorcy.

Widzę, że coraz częściej jako argument ZA filmem wyciągane jest oklepane już zdanie "nie przeznaczone dla masowego odbiorcy". Otóż, kino nie dla każdego to np. filmy gore-Hostele i inne, Lars von Trier, filmy gejowskie (wiadomo, homofobia wśród Polaków:P), zgodzę się nawet, że Almodovar jest nie dla każdego, filmy psychologiczne, które mają ukryty sens, niedostępny dla każdego odbiorcy, ale czemu, czemu, czemu uważasz, że "Ukryte pragnienia" nie jest filmem dla mas?

Poprawka - zdania tego, tak krytycznie przez Ciebie odebranego, nie użyłam bynajmniej jako argumentu - jedynie, zauważ, w opisie filmu (jako przeciwwagę dla filmów robionych dla szerszej publiczności, co nie jest ani plusem, ani minusem w moim pojęciu). A co do Twojego pytania - sądzę, że "Ukryte pragnienia" nie są filmem dla mas z tych samych powodów, z jakich nie są nimi filmy podane przez Ciebie. Kategoria ostatnia jest dla mnie co prawda dość niejasna, ale jeśli musimy kategoryzować, to tam właśnie wrzuciłabym "Ukryte pragnienia" - jeśli dobrze zrozumiałam zamysł.

a możesz powiedzieć, jak zrozumiałaś zamysł?

Zamysł sam w sobie dość prosty - film psychologiczny z ukrytym sensem (choć słowo "psychologiczny" jest dziś zdecydowanie nadużywane, ale przyjmijmy, że obie rozumiemy uproszczone znaczenie). Natomiast kategoria niejasna, gdyż nie podałaś przykładów, nie mam więc pojęcia, jakie filmy według Ciebie się w niej mieszczą. Według mnie "Ukryte pragnienia" jak najbardziej.

więc spróbuj wytłumaczyć mi, jak chłop krowie na miedzy:P, jaki jest ukryty sens tego filmu?

Dziewczyna dorasta, szuka informacji o rodzicach (głównie o ojcu), a tak naprawdę dowiaduje się wiele (czasami zbyt wiele) o sobie. To nie musi być skomplikowane. Nie wyjaśniłaś mi jeszcze kwestii z filmami psychologicznymi - podaj jakieś tytuły, żebym wiedziała, co Ty przez to rozumiesz.

jak dla mnie to zwykły dramat.
w/g mnie psychologiczne to np. Das Experiment, Bracia Karamazow, Zostań, Źródło, Pułapka, Podziemny krąg, Otwórz oczy/Vanilla Sky, Requiem dla snu, May, Przerwana lekcja muzyki, Triangle, Gra, Memento, Obłęd, Moje ja, Numer 23.

a dla Ciebie?

Lot nad kukułczym gniazdem, Milczenie owiec, 21 gramów, Donnie Darko, Dzień świra (choć za nim nie przepadam), Lost in translation, Niebieskoocy (dokument), Pręgi, American Beauty - więcej teraz nie wymyślę, ale pewnie masz już jakiś tam obraz. Wiem już dlaczego się nie rozumiałyśmy - z większością Twoich typów się nie zgadzam :)

Tzn. z wiekszością spośród tych, które widziałam - bo nie wszystkie.

to dziwne, bo się z Twoimi zgadzam (oprócz Niebieskookich, bo nie widziałam oraz Pręg i Między słowami, bo nie pamiętam)i tym bardziej dziwię się, że "Ukryte pragnienia" ciągle zaliczasz do filmów psychologicznych i wrzucasz do tego samego worka, co 21gram. Z którymi moimi się nie zgadzasz i jakie przyjmujesz kryterium w zakwalifikowaniu danego filmu do gatunku?

film stanowczo nie przypadł mi do gustu!!! zero sensownej treści!! jedyne co zasługuje na plus to wspaniałe krajobrazy i cudowna muzyka! mimo wszystko nie polecam.